حکایت کون های گهی این روزها حکایت باراک اوباما و دولت فخیمه ی آمریکا با آن سوابق درخشان در جنگ عراق و افغانستان است ، وقتی دم از حمله به ایران می زند، حکایت اظهار نگرانی همه ی کشورهای دارای سلاح هسته ای از «ایران هسته ای» است ، حکایت دم زدن اسراییل از صلح در منطقه است ، حکایت تهدید رهبر معظم به رو کردن صدها سند خدشه ناپذیر از دست داشتن آمریکا در عملیات تروریستی است. حکایت انگشت اتهام گرفتن احمدی نژاد به سوی بیت رهبری در ماجرای اختلاس است وقتی که دولتش به جرات کثیف ترین دولت دویست سال گذشته ی ایران است.
حکایت کونهای گهی این روزها خیلی رایج است، چون کون همه یک جورایی گهی است برای همین وقتی همدیگر را متهم می کنند بقول عمه بلقیس می شود حکایت «دیگ به دیگ میگه روت سیاه، سه پایه میگه صل علی» . این وسط چیزی که معمولا فراموش می شود این است که گهی بودن کون یک طرف باعث نمی شود که مال اون یکی مثل کون آخوندها پاک باشد. تروریست بودن ایران، هیچ منافاتی با غیر انسانی بودن سیاست های آمریکا ندارد ، خطرناک بودن سلاح هسته ای برای ایران، جنایات آمریکا را در ناکازاکی و هیروشیما پاک نمی کند.اگر خامنه ای دیو است ، دلیل نمی شود که اوباما فرشته باشد! سیاست است و پدر و مادر ندارد، همین آقای سارکوزی که برای نقض حقوق بشر در ایران نگران است در قضیه ترور شاپور بختیار هم دستی می کند، همین خانم مرکل عزیز در اوج مبارزات مردم ایران به حکومت ایران دستگاه شنود می فروشد، چین و روسیه هم که تکلیفشان معلوم است. هیچ کس به جز منافع خودش سودای دیگری ندارد.
دنیا را مشتی سیاست مدار بی پدر و مادر بی همه چیز می چرخانند . بهتر بگویم ریده اند توی دنیا، توی اقتصاد ، توی مفهومی به نام انسانیت ، زندگی، امید. جوری هم ریده اند که گندش به هزار آب زمزم و کوثر پاک نمی شود، کل دنیا دارد مثل سنده ای که توی توالت سیفونش را کشیده اند پایین می رود، آن وقت آقایان انگشت اتهام به هم گرفته اند و گوشه هایی از حقیقت را با دستمال توالت پاک می کنند و به شکل سند خدشه ناپذیر به خورد مردم دنیا می دهند و دم از انسان دوستی و صلح و امنیت برای جهان می زنند. راستش آدم می ماند که وقتی مقام معظم با سوابق غیر قابل انکار حمایت از حزب الله لبنان و و ….هرگونه دست داشتن ایران در تروریسم را رد می کند بیشتر بخندد ، یا وقتی خانم هیلاری کلینتون با آن لبخند مکش مرگ ما می گوید که » ما ایرانی ها را دوست داریم» یا وقتی آقای نبوی جو گیر می شود و به خانم کلینتون نامه ی فدایت شوم می نویسد که «هیلاری جان تو رو خدا بیا و ما را نجات بده» قهقه بزند !آقای نبوی، طنز نویس خوبی است البته اما هیچ گربه ای برای رضای خدا موش نمی گیرد که هیلاری دومی اش باشد. یک نگاهی به تاریخ بیندازید، نمی خواهد خیلی عقب بروید از کودتای بیست و هشت مرداد فقط پنجاه و هشت سال گذشته است.
بعد التحریر: این متن حاوی کلمات نا مناسب است ، برای توصیف وضع کنونی دنیا هیچ کلمه ی مناسب تری پیدا نکردم